 |
| Wiśnia z Barbados - bomba witaminy C |
Witamina C została wyodrębniona i zidentyfikowana w 1933 roku przez węgierskiego biochemika. Albert Szent-Gyorgyi został uhonorowany za to dokonanie nagrodą Nobla w 1937 roku.
Nazwa kwas askorbinowy związana jest z jednym ze schorzeń wynikających z jej niedoboru. Tą chorobą jest szkorbut, dawna dolegliwość marynarzy, którzy ze względu na źle przygotowane odżywanie cierpieli na poważny niedobór witaminy C.
Kwas anty szkorbutowy, bo tak można sobie zapamiętać nazwę askorbinowy jest jednym z niezbędnych związków organicznych, które organizm ludzki nie potrafi wytwarzać, musi więc być dostarczany w odpowiednich ilościach.
A jak brakuje witaminy C to...
Niedobór witaminy C może przyczynić się do takich paskudnych chorób jak: wyżej wspomniany szkorbut, samoistne krwawienia, uszkodzenia naczyń krwionośnych, wybroczyny, złe gojenie się ran, rozpulchnienie dziąseł, bóle w stawach, obrzęki kończyn, osłabienie, utrata apetytu, spadek kondycji, depresja, osteoporoza, zaburzenia neurologiczne, wtórne infekcje, schorzenia żołądka, zapalenie błony śluzowej, osłabienie układu immunologicznego. Parędziesiąt lat temu witamina C była elementem profilaktyki przed przeziębieniami. Była też formą uniwersalnego leku na różne wirusy. Popularność witaminy C mogła wynikać z badań prowadzonych przez amerykańskiego lekarza stosującego zastrzyki z witaminy C w walce z wirusem polio.
Raport Klennera...
Frederick Robert Klenner w 1949 roku opublikował i zaprezentował wyniki swych badań przed Amerykańskim Stowarzyszeniem Medycznym. 60 z 60 zainfekowanych wirusem polio w ciągu 72 godzin powróciło do zdrowia w wyniku wstrzykiwania dużych ilości witaminy C. Przedstawiony przez niego raport (wart przeczytania) nie zrobił wrażenia na środowisku lekarskim. Klenner kontynuował swoje badania nad zwalczaniem wirusów dużymi dawkami witaminy C.
Witamina C nie jest gromadzona w organizmie człowieka. Nadmiary są wydalane wraz z moczem. Kwas askorbinowy łączy się z wirusami, umożliwiając ich niszczenie. Ważne jednak aby stężenie tego lekarstwa było wystarczająco wysokie i utrzymane przed dostatecznie długi czas. Rewelacyjne wyniki badań nie wywołały reakcji środowiska medycznego. Fred Klenner nadal prowadził swoje badania testując działanie witaminy C na inne wirusy. Podobnie jak polio przegrało w starciu z kwasem askorbinowym tak i świnka, odra, różyczka, grypa i wirusowe zapalenie wątroby również nie miało szans.
Naturalne i tanie musi znikać z rynku...
Świat jest jednak skonstruowany według reguł biznesowych. Tanie w produkcji, uniwersalne, występujące w naturze lekarstwo nie mogło zastąpić coraz bardziej popularnych szczepionek i patentowanych związków chemicznych skierowanych do konkretnych wirusów i bakterii. Klenner aż do swojej śmierci badał odkrytą przez Węgra witaminę C prowadząc doświadczenia nad leczeniem chorych na AIDS. Witamina C jest związkiem chemicznym wrażliwym na temperaturę. Obróbka termiczna żywności w dużym stopniu je wyjaławia. To dlatego kilkadziesiąt lat temu (nadal odwołuję się do przeszłości, gdyż farmacja nie była wtedy aż tak silna) jedzenie surowych warzyw i owoców było tak ważne i tak popularyzowane. Obecnie dzienne, rekomendowane zapotrzebowanie na witaminę C dla dorosłego człowieka to około 90 mg. W przypadku choroby dr Klenner serwował pacjentom dawki przekraczające 2 gramy, czyli 2000 mg nie tylko do ustąpienia symptomów ale również ochronnie do kilku dni później.
Zawartość w mg kwasu askorbinowego w niektórych roślinach (na 100g):
- Acerola (wiśnia z Barbados) 1600!,
- Owoc róży – 426,
- Papryczka chili zielona – 244,
- Nać pietruszki – 178,
- Czarna porzeczka – 177,
- Papryka 107,
- Koperek 75,
- Brukselka 71,
- Jarmuż 65,
- Truskawki 63,
- Poziomki 60,
- Szczypiorek 60,
- Szpinak 54,
- Kalarepa 45,
- Kapusta 40,
- Pomarańcze 35,
- Cytryna 31,
- Czosnek 31,
- Kapusta kiszona 16,
- Ziemniaki, Pieczarki, Brzoskwinie 12,
- Pory 10,
- Jabłka, Rabarbar, Banany, Wiśnie 7,
- Cebula, Sałata, Seler, Winogrona 5,
Komentarze
Prześlij komentarz